Ketchikan

De eerste dag aan de wal.
Gisteren was een echte vaardag. Verplicht aan boord blijven, een beetje rondlopen, het schip verkennen, een beetje uitrusten etc.etc.
Zoals gezegd, begon ik de dag met wat activiteit in de sportzaal. Daarna laat aan t ontbijt. En voor de rest van dagzoals eerder beschreven.
Vandaag, dinsdag, zouden we om 8 uur 's morgens aanleggen in Ketchikan, zalm hoofdstad van de wereld en regenhoofdstad van Alaska. Het was droog maar licht bewolkt, en maar een graad of 10.
De tijd ging weer een uurtje terug, dus het verschil met Nederland is nu 10 uur. In de reisgidsen had ik gelezen dat het de moeite waard is om 's morgens ook eens naar buiten te gaan voor de zonsopgang. Dus Odra ik wakker was, om 05.15 uur, dus eigenlijk 06.15 u (anders lijk ik echt niet goed bij mijn verstand) ben ik opgestaan en naar buiten om naar de "sunrise" te kijken. Maar in een land dat bekend staat om zijn vele regendagen per jaar, weet je eigenlijk al dat een adembenemende zonsopgang ijdele hoop is. En inderdaad. Veel wolken, hier en daar een sprankje blauwe lucht, maar geen prachtig door de zon beschenen bergtoppen bedekt met ijs zoals in de boekjes beschreven. Maar ik was nu toch uit bed, dus wat extra frisse lucht happen kon geen kwaad. Ik heb mijn loopschoenen aangedaan, sportkleren aan en vest, want het was best fris, en rondjes lopen op het dek. 8 in totaal, goed voor een kleine 4 km. ( Goed zo Jacq).
Na het ontbijt, zo rond de klok van acht, zijn we de wal opgegaan, en hebben contact gezocht met Nyncke.
Daarna Hebben we in Ketchikan wat rondgelopen. In een markthal waar vrij wifi was hebben we geprobeerd ons dagboek bij te werken, in ieder geval op internet te zetten, maar aangezien er 4 cruiseschepen tegelijk aangemeerd lagen, was ook de hoop om verbinding te krijgen met internet te hoog gegrepen. Vier cruiseschepen, vertegenwoordigen in totaal zo'n 6 a 9 duizend passagiers, en als een 10e ervan tegelijkertijd probeert verbinding te krijgen met internet dan, ja, is je batterij van je ipad leeg als je verbonden bent dus moet die eerst weer opgeladen.
Dus, winkeltjes kijken, beetje rondlopen e.d. Op een gegeven moment liepen we langs een houten stalletje waar ze nog een excursie aanboden, die we op het schip niet meer konden boeken. Dus als we direct beslisten kregen we nog korting ook. Dus ja, wij mee. Tickets gekocht en direct in de van gestapt en daar gingen we.
Naar Herring Cove. Toen we er aan kwamen liep er een zwarte beer net vanuit een klein riviertje met een vis die hij net gevangen had, het drassige grasland in, omdaar zijn buit op te eten. Het was een grote, mannelijke beer, die erg dominant zijn territorium bewaakte. Vandaar ook dat er geen andere beren in de buurt waren. We hebben er even staan kijken en foto's gemaakt en zijn toen verder gegaan naar het Totempalendorp in Ketchikan, (Saxman Native Village). Totempalen zeggen ons niet zoveel, maar uit de verhalen van de gids blijkt dat er een hele wetenschap aan vast zit voor de Natives, het Indianenvolk uit de plaats cq regio. Maar goed, het was leuk om te zien.
Daarna zijn we weer naar het schip teruggegaan, en hebben uit frustratie van de mislukte internetpoging , daar maar een dure internetverbinding gekocht om uiteindelijk de verslagen toch op internet te kunnen zetten.
Inmiddels is de ms Amsterdam weer aan het varen, op weg naar Tracy Arm, waar we morgen rond het middaguur zullen aankomen.