Terug in Canada

Terug in Canada
Gisteren zijn we vanuit Polson weer vertrokken in noordelijke richting. Langs Flathead Lake, een prachtige route, kwamen we via Kalispell, waar de highway dwars doorheen loopt, weer op de 93. Deze weg konden we volgen tot aan onze volgende bestemming, Radium Hot Springs. Tot aan de VS-Canadese grens was het redelijk goed weer, niet zonnig maar wel droog. Toen we eenmaal de grens gepasseerd waren barstte er een noodweer los. Onweer, bliksem en stortregens. Stil blijven staan had niet veel zin want het slechte weer verplaatste zich niet tussen de bergen. Dus wij besloten voorzichtig aan door te rijden. Tijdens onweer en bliksem zit je nergens veiliger dan in een zuto niet waar. Na verloop van tijd werd het toch steeds droger en 50 km voor onze bestemming hield de regen op en leek zowaar de zon door te komen. Een kwartiertje van de camping vandaan maakten we een welverdiende koffiestop bij Tim Hortons. Daar hebben ze lekkerder koffie en goedkoper dan bij Starbucks. Om half 5 waren we pas op de camping. Op Canyon RV campground in Radium hot Springs. De camping is gelegen in een soort kloof waardoor een beekje (kreekje) stroomt, de Sinclair Creek. En heel toepasselijk, het stikt hier van de krekels. Het is een groene vallei, met goed onderhouden grasvelden, waar de eigenaar een dagtaak aan lijkt te hebben. Terwijl ik dit verslag schrijf is de campinghouder met een veel te veel herrie makende grasmaaier het al veel te korte gras aan t maaien. Neem daarbij nog het geluid van de beek, waar aardig wat water doorheen stroomt en de krekels, kortom niet echt rustgevend voor de oren.
Vanaf de camping ben ik vanmorgen naar het dorpje gelopen. Er loopt een wandelpad rechtstreeks naar Radium toe. Tijdens de korte wandeling kwam ik oog in oog te staan met twee reeën, die daar aan het grazen waren. Nu wordt er overal gewaarschuwd om wild niet te dicht te benaderen, maar dat betekende dat ik of terug moest of moest wachten totdat de reeen weg waren. Ik besloot toch maar langs de beesten heen te lopen, en te doen alsof het heel normaal was. En ik leef nog. Geen centje pijn. Met een beer zou ik het anders aangepakt hebben denk ik….. Bij het visitors centrum aldaar heb ik voor de komende dagen een parkpas gekocht. Morgen gaan we via Kootenay National Park naar de Icefields Parkway en via die weg rijden we naar Jasper. Nor een stukje noordelijker dan nu. De wegcondities zijn goed, alleen het weer is, net als in Nederland erg instabiel. Nu is het nog mooi weer, morgen waarschijnlijk ook, maar voor daarna is het even afwachten.
Op de volgende camping, in Jasper is geen internetverbinding, dus daar zullen de verslagen niet direct op de website verschijnen.