Aan alle leuke dingen komt een eind.....

De laatste dagen.
Op vrijdag 5 juni zijn we niet al te vroeg weggegaan uit Radium Hot Springs. Dwars door Kootenay National park zou niet zo’n lange rit zijn en de belangrijkste bezienswaardigheden hadden we al eerder gezien. Nog steeds was er een stopverbod voor 11 km bij Olive Lake vanwege een grizzly met cubs en een paar zwarte beren. Ondanks dat zijn we toch iets langzamer gaan rijden bij het zien van alweer een beer, niet de grizzly, en hebben we illegaal een foto genomen. Waarschijnlijk wordt dat de mooiste van de serie berenfoto’s. Na een paar kilometer verder gereden te zijn zagen we dan toch een echte grizzly beer, maar die dook zo onverwacht op dat we niet konden stoppen en dus ook geen foto konden maken. Het weer werkte wederom goed mee om een fantastische rit doot het park te hebben. Na een poosje bergopwaarts raakten we in de wolken verzeild en zagen we geen hand meer voor ogen. Dat geeft toch ook wel een misterieus gevoel. De natuur is echt prachtig, als je de wolken zo laag in de dalen ziet hangen en daarboven de zon ziet schijnen op de besneeuwde bergtoppen.
Na een poosje stopten we toch nog even in de hoop ergens een eland te zien, omdat er bordjes langs de weg stonden dat er voor 2 km Moose zouden kunnen oversteken. Wederom erg naïef gedacht natuurlijk, want die beesten zie je nauwelijks overdag en komen zeker niet op commando uit de bosjes om gefotografeerd te worden.
Onderweg besloten we om toch nog even door te rijden naar Lake Louise. We waren er deze vakantie al eerder, maar we wilden even gaan kijken of het meer nog bevroren was. In ieder geval was het er ongelooflijk drukker dan twee weken ervoor. En in plaats van schaatsen op het meer, werd er nu gekanood. Maar toch waren bepaalde toeristische gelegenheden nog niet toegankelijk ivm het nog niet geopende seizoen. Openbare toiletten waren nog dicht, horeca was gesloten. Een gemiste kant voor de lokale ondernemers zullen we maar denken.
Na Lake Louise zijn we naar de camping in Banff gereden. Gelukkig maar dat we hadden gereserveerd, want ook hier bleek het een drukte van jewelste. Ook op deze camping, Tunnel Mountain Trailer, werden we gewaarschuwd voor veel wildlife, en dat we alle geurende eigendommen zoveel mogelijk in de camper moesten plaatsen, ‘snachts en overdag als we er niet zouden zijn. We namen onze plek in en namen even een drankje op ons eigen terrasje.

Voor het avondeten zijn we gratis met een shuttle bus naar het centrum van Banff gegaan. De chauffeur wees ons het kantoor waar we een 10 ritten kaart konden kopen voor de shuttlebus terug uit het centrum, en de baliemedewerkster op dat kantoor vertelde ons dat we elanden meer in de buurt van Canmore zouden kunnen zien. Onthouden dus. We aten bij de Old Spaghetti Factory.
De volgende dag zijn we met de camper naar het toeristen informatiecentrum gegaan om te vragen waar we precies moesten zijn als we Moose wilden zien. Daar legden zij ons vriendelijk uit waar de elanden meestal grazen en dat het een mooie scenic drive was. Wel onverhard, een gravelroad dus, maar goed onderhouden….. We gingen erheen en reden er zo’n twee kilometer overheen, van de totaal 32 km en hielden het toen al voor gezien. Dit gaan we met een camper niet doen dachten we beiden. Te veel stof, teveel herrie en de borden en glazen zouden stuk trillen in de kast.
Dus geen Moose deze vakantie.We reden terug en dronken bij Tim Horton een kop koffie met een muffin, omgerekend € 4,95, dus geen geld en best goede koffie. Vervolgens probeerden we nog een andere binnenweg met de hoop op mooie plaatjes, maar ook dat gaven we snel op. We waren om 14.00 uur weer terug op de campground.
Vandaag, zondag hebben we zoveel mogelijk al in de koffer ingepakt en de camper aan de binnenkant schoongemaakt. De buitenkant hoefden we niet te reinigen en da’s maar goed ook.
Morgen gaan we vroeg richting Calgary, om de camper weer in te leveren. We ontbijten ergens onderweg.