Onderweg.

Hallo beste lezers,
We zijn onderweg. Woensdag 28 september zijn we op ons dooie akkertje naar schiphol gereden naar ons inmiddels traditionele onderkomen een dag voor de vlucht. Hotel Schiphol van van der Valk. We komen hier nu al jaren en het verveelt nog steeds niet. Na een redelijk goede nachtrust mijnerzijds, JW heeft de halve nacht op de wc gehangen met een onverklaarbare misselijkheid en buikkramp, en na het ontbijt hebben we omstreeks 10.30 uur de bus naar de luchthaven genomen. Er was opvallend veel beveiliging rondom vertrek- en aankomsthal. Aan de ene kant een veilig gevoel, maar anderzijds toch ook wel beangstigend. En dat gevoel laat je dan toch niet los zolang op de luchthaven bent, waar heel veel reizigers rondlopen en van de een op de andere minuut de rust zou kunnen omslang in complete paniek. Maar met voldoende vertrouwen in de Nederlandse veiligheidsdienst hebben we dapper en wel, ingechekt bij de Club Class van airtransat, zonder wachten, en zijn we na de uitgebreide bodyscan en rontgencontrole naar de gate gegaan.
Het vliegtuig stond er al. We waren erg op tijd, dus we doodden de tijd met wat lezen en computerspel. Het boarden liet echter de nodige tijd op zich wachten omdat de bemanning een half uur te laat bij de gate aankwam. Pfff. Als passagier moet je drie uur van te voren aanwezig zijn en de crew...... Kortom, we vertrokken uiteindelijk een half uur later dan gepland. Maar toen we eenmaal op onze plek in het vliegtuig zaten voelden we ons echt de koning en de koningin. We hadden het ons deze keer geoorloofd om Business Class te vliegen. Dus ruime stoelen, uitgebreide service, een glaasje bubbels bij binnenkomst, een keuzemenu met wijnkaart etc.etc.. We verheugen ons nu al op de vlucht terug.
De heenvlucht verliep voorspoedig, hier en daar wat turbulentie, maar in het algemeen een rustig reis met mooie heldere luchten.
We landden om ca.17.00 uur plaatselijke tijd in Toronto. De ceremonie bij de douane verliep ook voorspoedig en ook de bagage liet niet al te lang op zich wachten. Op de naar de hotelshuttle. Tsja. En dan begin er een kleine vorm van irritatie te ontstaan. Geen shuttle te zien, hordes met mensen die allemaal op transport wachten, auto's die kriskras door elkaar rijden. Ons geduld om op de voor ons bestemde shuttlebus te wachten was sbel op. We besloten dus maar om een taxi te nemen naar het hotel, alvorens onze shuttle allergie drastischer vormen zou aannemen. In een luxe slee, bestuurd door een, hoe kan het ook anders, een tulbandsikh, werden wij door de avonddrukte naar het hotel gebracht. Het Sandman Signature Missisauga, nabij Toronto. Een mooi hotel ,een mooie kamer maar een wat klein tweepersoonsbed. Maar goed, voor een nachtje wel te doen.
Niet al te moe van de reis namen we nog een drankje in de lounge van het hotel.
30 sept
Om 5 uur van morgen waren we al weer wakker.
Het tijdverschil zal daarvan wel de oorzaak zijn. Voor de zekerheid belden we nog even met Canadream om hoe laatbwe exact opgehaald zouden worden. En het vermoeden werd daarbij bevestigd, halverwege de middag. Zoiets had ik al,op de website van de verhuurder gelezen, maar toch had ik een stille hoop dat we RV eerder konden ophalen. Het hotel biedt weinig vertier en de omgeving van het hotel is ook niet jedat. Enkel grotere bedrijven, hotels en horeca. Dan maar in de lobbynwachten tot we worden opgehaald.
Een camping hebben we al besproken voor vanavond, en die hebben we voor de zekerheid even gebeld dat we mogelijk wat later zouden kunnen arriveren. We zien wel hoe laat het wordt.