Panama kanaal, Gatun Locks
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
25 Februari 2017 | Curaçao, Curaçao
Dinsdag 21 februari.
Na anderhalve dag vare zijn we dinsdagochtend in alle vroegte, omstreeks 5 uur, opgestaan. Dit om geen moment te missen van het sluizen bij de Gatun Locks.
Onderdeel van de passage door het Panama kanaal. Het precieze tijdstip van de doorgang was niet exact voorspelbaar omdat de autoriteiten de volgorde bepalen.
Vanaf de boeg van het schip, waar het grootste deel van de passagiers al vanaf 6 uur 's morgens aanwezig was, konden we goed de hele procedure volgen. De belangrijkste schakel bij het invaren van de eerste kamer zijn de roeibootjes. Hierin zitten twee medewerkers van de sluizen en zij vangen de lijnen van de schepen op. Die lijnen worden gebruikt om de kabels van de treintjes, die uiteindelijk het schip door sluis begeleiden, aan boord te krijgen. Het contrast tussen de roeibootjes en de gigantische schepen die erdoor heen moeten is enorm. De roeibootjes hebben minimale afmetingen ca 3 meter lengte, de schepen maximaal 340 meter of zo. Het is heel indrukwekkend om te zien hoe met de grootste precisie de schepen de sluiskamers worden binnen geleid. Aan de zijkant van het schip was nauwelijks 15 cm per kant ruimte over tussen de walkant en het schip.
In totaal zijn er drie sluiskamers die een hoogte van ca 18 meter overbruggen.
Het hele proces door de drie kamers neemt ongeveer een uur tijd in beslag.
Ter voorbereiding op de doorgang door de sluizen hadden we maandag al,een film gezien en een lezing bijgewoond over de aanleg van de sluizen en het kanaal.
Als je de hele passage vanaf de reling van het schip meekijkt, is het net of je 100 jaar terug gaat in tijd. De treintjes zien er nog precies zo uit, de hele entourage ziet er nog zo uit als op de film. Enkel de schepen die passeren hebben een hoog high tech niveau. Heel indrukwekkend om dit een keer mee te maken.
Na de eerste passage door de Gatun Locks ging het schip voor anker op het kunstmatige Gatun Lake om de passagiers die een excursie hadden geboekt in Panama, van boord te laten. Als je geen excursie had, mocht je niet van boord.
Na de middag is de Zuiderdam opnieuw de sluizen door gegaan, maar nu weer richting de Caribische Zee, om vervolgens aan te meren in Colon, de havenstad van Panama aan de Caribische kant. We vonden geen uitdaging om hier alsnog van boord te gaan en te passagieren in deze havenstad. Achteraf hoorden we ook van anderen dat we daar geen spijt van moesten hebben. Vergane glorie, oud, vies en veel bedelaars.
Na anderhalve dag vare zijn we dinsdagochtend in alle vroegte, omstreeks 5 uur, opgestaan. Dit om geen moment te missen van het sluizen bij de Gatun Locks.
Onderdeel van de passage door het Panama kanaal. Het precieze tijdstip van de doorgang was niet exact voorspelbaar omdat de autoriteiten de volgorde bepalen.
Vanaf de boeg van het schip, waar het grootste deel van de passagiers al vanaf 6 uur 's morgens aanwezig was, konden we goed de hele procedure volgen. De belangrijkste schakel bij het invaren van de eerste kamer zijn de roeibootjes. Hierin zitten twee medewerkers van de sluizen en zij vangen de lijnen van de schepen op. Die lijnen worden gebruikt om de kabels van de treintjes, die uiteindelijk het schip door sluis begeleiden, aan boord te krijgen. Het contrast tussen de roeibootjes en de gigantische schepen die erdoor heen moeten is enorm. De roeibootjes hebben minimale afmetingen ca 3 meter lengte, de schepen maximaal 340 meter of zo. Het is heel indrukwekkend om te zien hoe met de grootste precisie de schepen de sluiskamers worden binnen geleid. Aan de zijkant van het schip was nauwelijks 15 cm per kant ruimte over tussen de walkant en het schip.
In totaal zijn er drie sluiskamers die een hoogte van ca 18 meter overbruggen.
Het hele proces door de drie kamers neemt ongeveer een uur tijd in beslag.
Ter voorbereiding op de doorgang door de sluizen hadden we maandag al,een film gezien en een lezing bijgewoond over de aanleg van de sluizen en het kanaal.
Als je de hele passage vanaf de reling van het schip meekijkt, is het net of je 100 jaar terug gaat in tijd. De treintjes zien er nog precies zo uit, de hele entourage ziet er nog zo uit als op de film. Enkel de schepen die passeren hebben een hoog high tech niveau. Heel indrukwekkend om dit een keer mee te maken.
Na de eerste passage door de Gatun Locks ging het schip voor anker op het kunstmatige Gatun Lake om de passagiers die een excursie hadden geboekt in Panama, van boord te laten. Als je geen excursie had, mocht je niet van boord.
Na de middag is de Zuiderdam opnieuw de sluizen door gegaan, maar nu weer richting de Caribische Zee, om vervolgens aan te meren in Colon, de havenstad van Panama aan de Caribische kant. We vonden geen uitdaging om hier alsnog van boord te gaan en te passagieren in deze havenstad. Achteraf hoorden we ook van anderen dat we daar geen spijt van moesten hebben. Vergane glorie, oud, vies en veel bedelaars.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
