Aruba,Curacao
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
25 Februari 2017 | Curaçao, Curaçao
Zondag 19 februari.
De afstand van Aruba naar Curacao is maar 4 uurtjes varen op het gemakje voer het schip de haven van Willemstad binnen nog voor de zon op was. Vanaf ons eigen balkom konden we de gasten bespieden van het nabij de pier gelegen hotel.
Ook voorvandaag hadden we een excursie geboekt op het eiland maar die zou pas om 12 uur vertrekken. We wandelden nog even langs de pier en na een klein uurtje meldden we ons bij de excursiehostes.
We hadden ingeschreven op Discover Curacao. Een busritlangs hoogtepunten van het eiland. Als ik beter de omschrijving had gelezen zou ik deze trip waarschijnlijk niet geboekt hebben.
De bus was duidelijk niet berekend op de gemiddelde Antilliaanse afmetingen en dus ook niet op cruisegasten. Niemand van het gezelschap voelde zich comfortabel in de zeer krap bemeten zitplaatsen. Om dan toch nog enigszins wat zitruimte te hebben verkozen wij de zittingen achterin de bus. Maar ook deze waren verdeeld middels niet beweegbare armleuningen. Toen de bus eenmaal begon te rijden bleek ook de geluiddemping van de motor achterin dusdanig te kort te schieten dat wij het verhaal van de gids nauwelijks konden verstaan.
De eerste stop was bij het museum van Willemstad waar de leefomstandigheden van de eerste Antillianen waren tentoongesteld. Voor ons weinig boeiend eigenlijk. Terwijl we door het museum liepen voelde ik zo nu en dan al gekriebel aan mijn kuiten en onderbenen maar schonk daar verder geen aandacht aan. Er was geen vliegje te zien dus het zou wel meevallen.
De volgende stop was bij een likeurdestillerderij, enigszins geïrriteerd door toch wat meer jeuk op de kuiten, bleek dat we hier slechts 15 minuten tijd hadden om het distillatieproces uitgelegd te krijgen. En ja, eer dat iedereen die bus uit is...... 15 minuten voorbij. Er was nog net tijd om even de verschillende likeursmaken te proeven en dan hup de bus weer in. Nee, hier waren we niet erg positief over.
En de laatste stop van de trip was bij de Hato caves, ( grotten) . De indruk die we van Curacao krijgen tijdens de rit er naar toe is niet om over naar huis te schrijven. We vinden het vies, slecht onderhouden, armoedig en voor ons zeker geen eiland om nog eens terug naar toe te gaan. De Grotten die we bezochten waren nog wel het meest aardige van deze excursie. Jammergenoeg mochten er geen foto's gemaakt worden, maar de informatie over de grotten was wel boeiend en uitgebreid.
Na de grotten reed de bus linea recta naar het schip. Jammer, deze excursie krijgt van ons geen aanbeveling in de schiprevieuws.
Na Curacao zette de Zuiderdam koers naar Panama. Het zou bijna twee dagen varen zijn, om dinsdag in alle vroegte bij het Panamakanaal aan te komen.
De afstand van Aruba naar Curacao is maar 4 uurtjes varen op het gemakje voer het schip de haven van Willemstad binnen nog voor de zon op was. Vanaf ons eigen balkom konden we de gasten bespieden van het nabij de pier gelegen hotel.
Ook voorvandaag hadden we een excursie geboekt op het eiland maar die zou pas om 12 uur vertrekken. We wandelden nog even langs de pier en na een klein uurtje meldden we ons bij de excursiehostes.
We hadden ingeschreven op Discover Curacao. Een busritlangs hoogtepunten van het eiland. Als ik beter de omschrijving had gelezen zou ik deze trip waarschijnlijk niet geboekt hebben.
De bus was duidelijk niet berekend op de gemiddelde Antilliaanse afmetingen en dus ook niet op cruisegasten. Niemand van het gezelschap voelde zich comfortabel in de zeer krap bemeten zitplaatsen. Om dan toch nog enigszins wat zitruimte te hebben verkozen wij de zittingen achterin de bus. Maar ook deze waren verdeeld middels niet beweegbare armleuningen. Toen de bus eenmaal begon te rijden bleek ook de geluiddemping van de motor achterin dusdanig te kort te schieten dat wij het verhaal van de gids nauwelijks konden verstaan.
De eerste stop was bij het museum van Willemstad waar de leefomstandigheden van de eerste Antillianen waren tentoongesteld. Voor ons weinig boeiend eigenlijk. Terwijl we door het museum liepen voelde ik zo nu en dan al gekriebel aan mijn kuiten en onderbenen maar schonk daar verder geen aandacht aan. Er was geen vliegje te zien dus het zou wel meevallen.
De volgende stop was bij een likeurdestillerderij, enigszins geïrriteerd door toch wat meer jeuk op de kuiten, bleek dat we hier slechts 15 minuten tijd hadden om het distillatieproces uitgelegd te krijgen. En ja, eer dat iedereen die bus uit is...... 15 minuten voorbij. Er was nog net tijd om even de verschillende likeursmaken te proeven en dan hup de bus weer in. Nee, hier waren we niet erg positief over.
En de laatste stop van de trip was bij de Hato caves, ( grotten) . De indruk die we van Curacao krijgen tijdens de rit er naar toe is niet om over naar huis te schrijven. We vinden het vies, slecht onderhouden, armoedig en voor ons zeker geen eiland om nog eens terug naar toe te gaan. De Grotten die we bezochten waren nog wel het meest aardige van deze excursie. Jammergenoeg mochten er geen foto's gemaakt worden, maar de informatie over de grotten was wel boeiend en uitgebreid.
Na de grotten reed de bus linea recta naar het schip. Jammer, deze excursie krijgt van ons geen aanbeveling in de schiprevieuws.
Na Curacao zette de Zuiderdam koers naar Panama. Het zou bijna twee dagen varen zijn, om dinsdag in alle vroegte bij het Panamakanaal aan te komen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
