Van Amsterdam naar Miami

Vliegen naar Miami.

Maandag 6 februari zijn we rond 2 uur vertrokken naar ons vertrouwde overnachtingsadres voorafgaande aan onze vliegvakanties. Het van der Valk hotel Schiphol.
We konden direct inchecken, het leek niet druk in het hotel.
Bij binnenkomst in onze kamer, in het nieuwe gedeelte van het hotel, hadden we echt even een WOW beleving. Wat een balzaal. Een kompleet appartement leek het wel, en dat was het ook. Minimaal 100 vierkante meter oppervlakte, een zitkamer, keuken, slaapkamer, badkamer, aparte waskamer en apart toilet. En een balkon over de hele breedte van het appartement, ongeveer 15 meter breed. Tsjonge en dat voor één nachtje.
Toen ik de volgende dag uit checkte maakte ik een compliment naar de receptioniste over de kamer.
Ja zei ze , u heeft een appartement gehad. Maar die had ik niet geboekt zei ik.
Het was omdat er overboekingen waren en omdat wij al als vaste klanten (?) gezien worden kregen wij een gratis upgrade naar een grotere kamer. Niet gek.
Met de shuttlebus zijn we naar de luchthaven gebracht en daar ook konden we vrijwel direct onze bagage droppen en door de douane. Het verliep zeldzaam vlot deze keer. Waarschijnlijk omdat het niet echt vakantieseizoen is.
Ook het boarden in het vliegtuig startte eerder dan verwacht. Het zat allemaal wel mee zeg. Tot daar in ieder geval wel. De vliegtuigstoelen die we hadden gereserveerd waren nog vrij, maar jammergenoeg niet van die grootte om daar 10 uur lang relaxed in te zitten. Ik deed nog een poging bij de purser om een nog vrije business clas stoel te bemachtigen, maar slechts met bijbetaling van €850,00 pp mochten wij ons deze luxe toe-eigenen. Nee, dat liet ons vakantie budget niet toe.
Dus dan toch maar wat oncomfortabeler, voor JW betekende dat voor een groot deel van de vlucht een sta plaats achterin bij de pantry.
Met af en toe wat turbulentie tijdens de vlucht, landden we na bijna 10 uur vliegen op de luchthaven van Miami AirPort. De hitte kwam ons al tegemoet. Ik had alle verplichte formaliteiten al thuis aangepast, ESTA formulier, en de automatische paspoort controle bleek daardoor ook een fluitje van een cent. En een mondelinge toelichting, van ons bezoek aan Florida bij de marechaussee verschafte ons eindelijk toelating tot de VS. Daarna nog even de bagage ophalen en met de MIami mover, een soort monorail, de gehuurde auto ophalen. Tsjonge jonge, wat een afstanden leg je daar af om eindelijk ergens te komen. Om ongeveer 10 uur plaatselijke tijd, ' avonds, verlieten we in onze Toyota Siena, voor 7 personen